तव भाळी विराजतो तो चंद्र नभात दिसला मी क्षणभर बघतो त्याला तो चेहरा तुझाच भासला लाली तव गालाची थोडी विस्कटलेली अन् जणू पदर तुझाच तो निळ्यासाडीचा पांगला झाले होते आज सौंदर्य