ग्रीष्माची ती उष्ण काहिली रान सारे सुकून गेले कोठे

ग्रीष्माची ती उष्ण काहिली रान सारे सुकून गेले कोठेही ना वाहे वारा घालमेल ती अवघी झाली घामाच्या ह्या वाहे धारा कोरड पडते सतत घशाला पाणवठेही सुकले सगळे अशी धरेची दैना झाली श्रावणधारा कोसळता मग हिरवे हिरवे रान दिसे हे नववधू अशी ती नटलेली सृष्टी शालू अवघा ल्याली पक्षी कूजन सनई भासे मेघांचा तो झडे चौघडा टपटपणारे थेंब अक्षता सुगंध पुष्पे अत्तर झाली सवे भादवा घेउन येतो क्षण सारे हे आनंदाचे गौराईला पुजायला गं माहेराला मुलगी आली असे सुखाचे सारे क्षण हे मनी कोंदणी जपून ठेवी अशीच असते छोटी घटना जगण्याचे जी कारण झाली -- उमा जोशी २५/०२/२०२१ ©उमाच्या मनातलं #गोदातीर्थ #वनहरिणी #आनंद