సంతోషం తోడ కనబోతే కడు రమ్యమట విచారాన వహరించబోతే దుఃఖదాయమట నీ హస్తమే నీ నేస్తమైతే చెక్కిలి నిమిరే ఆర్తిని పారద్రోలునట నిష్కల్మష చిరుదరహాసమే నీ లకోరియైతే ఇక సమస్తం బృందావనమేనట sivaji boddu garu me laga try chesa konchem... ఏమో ఎందుకో ఈ క్షణం అనిపిస్తుంది జీవితం చాలా అందమైనదిగా అయినా అదెపుడు అందమైనదే అనుకోండి కాని సమస్యలు చుట్టుముట్టి మన కన్నీటితో కనులు మసకబారి వ్యధ వలన కాస్త జీవిత అందం తరిగిపోయి మనకు చాలా కష్టంగా అనిపిస్తుంది.. అందుకే అపుడపుడు అంత భారంగా అనుభూతి చెందుతామేమో... సంతోషంతో చూస్తే అందంగా, బాధతో చూస్తే భారంగానే తలపిస్తుంది... ఎలాంటి పరిస్థితెదురైనా ఎవరు వెన్ను చూపినా మన హస్తమే మన ఓదార్పయి కన్నీటిని తుడిచే స్నేహిత లా మార్చుకుని చిన్ని చిరునవ్వుతో మన జీవ