हा अवखळ वारा झोंबे माझ्या पदराला गं बाई परतून घरी

हा अवखळ वारा झोंबे माझ्या पदराला गं बाई परतून घरी बघ जाण्याची गं आहे मजला घाई भेटून निघाले सजणाला मी उशीर आहे झाला अंधार पसरला आणि घराचा रस्ता सोपा नाही पाहते कुणी का मनात शंका हजार वेळा येते नजरेस कुणाच्या नको पडाया अशी काळजी घेते पण विचार त्याचा मनात येता लाली चढते गाली इतक्यातच कुठली सखी कशी ती पुढ्यात माझ्या येते पाहून लालसर गाल तिला गं थट्टा सुचते भारी मग गोष्ट मला भेटीची लागे तिला सांगण्या सारी घेऊन वचन मी तिच्याकडोनी निघे घरी जाण्याला मज गोड वाटते प्रीती ही परि मनात भीती न्यारी उंबऱ्यात येता पाय अडखळे पदर सावरुन येते पाहत नाही ना मजला कोणी कानोसाही घेते मी अलगद शिरते घरामधे अन रमते कामामध्ये परि निजायची ती येता वेळा सखयाची सय येते मज स्वप्नी भेटे साजण माझा चढे रंग प्रेमाला आतुर हे होते माझे तनमन सखयाच्या मिलनाला मग लाली चढते अलगद गाली समीप तो येताना भासते मला सापडला आहे नवा अर्थ जगण्याला --- १७/०३/२०२३ @ १६:५० ©उमा जोशी #नवा_अर्थ #भवानी #२/८/८/४