येणाऱ्या पावसाचा थेंब जसा पाहुना होऊनी आला.. सप्तसागरांच्या वाऱ्यांना उधान देणारा... चमकेरी प्रकाशात जसा न्हाऊन निघाला दिसतो अनोखा.. मोती येतायेत जसे भेट घेऊनी काळ्या आईला.. किंमत तुझी खुप मोठी कसा काय जातोंस शिंपल्यांच्या तळाला.. मोती तयार करतों तुझ्यात , तुला मोती म्हणावं वाटत जसे. निसर्गाचा प्रसाद जसा तु मला शिंपले गवसले... कधी फजिती करतो कधी हर्षांत बुडलेला... कधी ठरतोस जीवनाचा जीवनदाता.. शिंतोडे जसे तुषार फेकलेले माझ्या अंगावर रोमहर्ष झाले.. तुझ्या थेंबानी जसे आसमानात तोरण ओवले.. कधी पुष्प होऊनी पडतो धार्मिकतेचा कल जसा... जीवंतपणाची आठवण देतो जपण्यास श्रद्धा.. आसमानाचा वेगवान खुप तु कधी घरंगळणारा मनाच्या खोल्यांत पाझरलेला.. तुझ्या रूपांत शब्दांनी तुला लेखक सजवणारा... ठिपकणारा वृक्षांच्या पानावरला बिंदव तु पावसाचा.. प्रेम लपलेले तुझ्यात त्या हिरव्या मिलनाचा.. शांततेत कधी स्वतः रमणारा मृदु बोलांचा जसा लेकुरलवाळा.. ओठी साचलेल्या लालीचा वाटेदार तु जसा... झिरपणाऱ्या डोंगरावरच तिकडेच रममान तोऱ्यांत तुझ्या.. सुचलेल्या ओळी तुझ्या स्वागताच्या वलसर झालेल्या.. सूचना : बाराखडी कविता वाचायला सोपी जावी म्हणून आपली कविता आपल्या नावा सहित कॅप्शन मधे कॉपी-पेस्ट करावी. #बाराखडीव्यंजनकोट #आजचे_अक्षर_य #मराठीकोट्स #collab #yqkavyanand #sateeshranade #व्यंजनकोट #YourQuoteAndMine Collaborating with Sateesh Ranade