प्रेमात अपयश। तीच्या एका स्माईल ने झालो दिवाना, तीच्याशी बोलण्यासाठी करायचो बहाना. तीच्या साठी च ह्रुदयाची जागा होती खाली। तीच्या साठी मी कविता ही केली. तीचा चेहरा सदैव असायचा माझ्या मनात। तीला समोर पाहील्यावर राहत नवतो भानात. मित्रांना विचारल प्रेम कस व्याक्त करु मित्र म्हनाले तीच्या मागे लागण कर सुरु। आम्ही पन तुला सपोट करु। मग काय रोज ऊभ राहायचो कॉलेज बाहेर तीच्या साठी। वर्ग तीचा सुटला जायचो तीच्या पाठी। एक दिवस ठरवलं प्रपोझ मारयाचा। I love youबोलुन गुलाब तिला द्यायचा। विचार मनाशी पक्का केला । एक गलाब गेलो तीला द्यायला। तीतक्यात गाडी घेऊन एक जन आला गाडीवर बसवुन तीला। माझ्या समोर फिरायला गेला। मी घेतलेला गुलाब माझ्याकडे च राहीला। हे सर्व बघुन मित्र मला हसु लागले . तेव्हा मला माझ्या प्रमाचे अपयश दिसु लागले ऊगवता कवी-राहुल शिंदे(गुरु) प्रेमात अपयश। तीच्या एका स्माईल ने झालो दिवाना, तीच्याशी बोलण्यासाठी करायचो बहाना. तीच्या साठी च ह्रुदयाची जागा होती खाली। तीच्या साठी मी कविता ही केली. तीचा चेहरा सदैव असायचा माझ्या मनात। तीला समोर पाहील्यावर राहत नवतो भानात.