जेव्हा तुम्ही एकटे असता...अत्यंत एकटे तेव्हा... तुमचं अत्यंत खास....स्पेशल...ठेवणीतल दु:ख तुमच्याजवळ येऊन बसत, तुमच्याशी बोलत, डोळ्यात पाणी आणून तुम्हांला सॉरी म्हणतं... तुम्हीही मग....तुमची चूक नसतानाही हसून खरं म्हणजे माझंच चुकलं म्हणत दु:खाला कवटाळून बसता त्यावेळेस ह्या जगाची लोकसंख्या फक्त दोन असते... एक तुम्ही आणि दुसरं तुमचं..... अत्यंत आवडत दु:ख आणि सर्वात महत्त्वाचं म्हणजे हे दु:ख प्रत्येकाजवळ असतंच असतं. अगदी....त्या दु:खाजवळ सुध्दा..... स्पेशल