संध्यासमयी येता आठव जीव खुळा तो होई जाता नाही याद

संध्यासमयी येता आठव जीव खुळा तो होई जाता नाही याद जात ती डोळा पाणी येई तुझी आठवण छळे मनाला कातर संध्याकाळी आणिक सोबत तुझ्या राजसा मागे मागे नेई त्यावेळेची ओढ आठवुन मोहरून मी जाते स्पर्श तुझा मग मनास होतो गाली लाली चढते फरफट होते माझी तेथे आठवणींच्या गावा तरी खुळी मी मनापासुनी प्रेमगीत ते गाते सोबत नेसी आणिक जासी तिथे सोडुनी मजला केला आहे सांग ना मला असा गुन्हा मी कसला किती वाट मी अजून पाहू किती आसवे गाळू ये ना परतुन अखेरचा हा माझा उत्सव सजला तुला एकदा बघेन भरुनी डोळे थकले माझे डोळ्यांमध्ये अजूनही रे तुझीच प्रतिमा साजे अंती व्हावी भेट आपुली असे एवढी इच्छा कधीपासुनी पैलतिरी बघ मृत्यूघंटा वाजे येणे नाही परतुन आता निरोप हा शेवटला जाते निघून मनात आता संशय नाही कसला तेवढीच ती संगत होती लिहिली सखया भाळी पाहशील तू आठवणीतच तुझिया आता मजला --- उमा जोशी २८/०४/२०२१ ©उमाच्या मनातलं #गोदातीर्थ #आठवण #लवंगलता