ਸਾਂਹ ਸਾਂਹ ਉੱਤੇ ਰੋਈ ਏ ਜਿੰਦਗੀ। ਹੈ !ਨਭਾਗ ਕਿੰਨੀ ਤੜਫੀ ਏ ਜਿੰਦਗੀ। ਹਾਲ ਤਕ ਨਾ ਮੈਥੋ ਪਰਚੀ ਏ ਜਿੰਦਗੀ। ਸਜਣਾਂ ਕੁਝ ਇਸ ਤਰਾਂ ਝਿੜਕੀ ਏ ਜਿੰਦਗੀ। ਬੁੱਲ ਸ਼ਿਓ ਕੇ ਰਖਦੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਕੇ ਤੁਰਦੇ , ਇਸ ਮੁਲਖ ਚ ਐਨੀ ਸਹਿਮੀ ਏ ਜਿੰਦਗੀ। ਰੋਜ ਘੁੱਟਾਂ ਭਰਦਾਂ ਯਾਦਾ ਦੇ ਜਹਿਰ ਚੋ, ਰੋਜ਼ ਮੌਤ ਵਿੱਚੋ ਗੁਜਰਦੀ ਏ ਜਿੰਦਗੀ। ਮਰਿਆਂ ਨੂੰ ਭਲਾ ਹੁਣ ਕੀ ਮੌਤ ਮਾਰੇਗੀ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਬਣੀ ਬੇਬਸੀ ਹੈ ਜਿੰਦਗੀ। ਹੁਨਰ ਆ ਗਿਆ ਬਸ ਦੁੱਖ ਛੁਪੌਣ ਦਾ ਉਝ, ਕੌਣ ਇਥੇ ਜਿਸਦੀ ਸੌਖੀ ਏ ਜਿੰਦਗੀ। ਇੱਕ ਤਬਕਾ ਹੈ ਖਾਦਾਂ ਚੁਣ ਚੁਣ ਕੇ ਭੋਜ਼ਨ, ਇੱਕ ਦੀ ਪਰ ਭੁੱਖੀ ਸੌਦੀਂ ਏ ਜਿੰਦਗੀ। ਹਰ ਚੁਰਾਹੇ ਤੇ ਆਮ ਮਿਲ ਦੀ ਹੈ ਕਤਲ ਹੋਈ, ਕੌਣ ਆਖਦਾ ਕਿ ਮਹਿੰਗੀ ਏ ਜਿੰਦਗੀ।